Książka dotyczy współczesnego podejścia do zarządzania kryzysowego – podejścia, które uwzględnia doświadczenia ostatnich katastrof w Polsce i na świecie, zmiany w koncepcjach zarządzania bezpieczeństwem, a także współczesne światowe trendy w tym zakresie. Zawarto w niej informacje o referencyjnych i zintegrowanych sposobach dostosowania polskiego modelu zarządzania kryzysowego do m.in. podejścia procesowego (wymaganego dyrektywami CER i NIS2), efektu kaskadowego rozwoju zagrożeń, decentralizacji i sieciowych standardów współdziałania pomiędzy podmiotami bezpieczeństwa oraz uwzględnienia ryzyka operacyjnego w funkcjonowaniu systemów bezpieczeństwa. Tym samym stanowi istotny krok w dostosowaniu polskiego systemu zarządzania kryzysowego do rzeczywistości XXI wieku. W monografii zaprezentowano interesujące wyniki badań, wynikające z holistycznego spojrzenia na problematykę zarządzania kryzysowego w ujęciu systemowym i funkcjonalnym. Autor, po przeprowadzeniu wnikliwej i wszechstronnej diagnozy problemu, wskazał na potrzebę zmiany podejścia do zarządzania kryzysowego, począwszy od działań prewencyjnych poprzez fazę reagowania, aż do działań związanych z odbudową, które w nowym podejściu znacznie wykraczają poza dotychczasowe schematy. W efekcie uporządkował teorię zarządzania kryzysowego i zaproponował nową koncepcję. Uwzględnił przy tym szerokie spektrum współczesnych wyzwań w obszarze bezpieczeństwa, które zestawił z możliwościami państwa w zakresie zinstytucjonalizowanego przeciwdziałania wszelkiego rodzaju zagrożeniom. (…) Książka zawiera szereg rozwiązań uniwersalnych, mogących znaleźć zastosowanie nie tylko w warunkach polskich, co sytuuje ją wśród pozycji godnych polecenia naukowcom, studentom i wszystkim zainteresowanym pozyskaniem nowej wiedzy z obszaru nauk społecznych. (rec. Tadeusz Szczurek). Monografia zawiera wyniki badań systemu zarządzania kryzysowego i jest bardzo wartościową pozycją naukową w dyscyplinie nauki o bezpieczeństwie. (…) W publikacji zostało zaproponowane modelowe ujęcie nowego zarządzania kryzysowego z uwzględnieniem perspektywy państwa, instytucji, systemu bezpieczeństwa, grupy i jednostki społecznej. Całość uzupełniona jest o rekomendacje wdrożeniowe (…). Przedstawiona koncepcja wychodzi naprzeciw aktualnym potrzebom w obszarze szeroko pojętego bezpieczeństwa. Jest oparta na zasadach kompleksowości, powszechności, priorytetyzacji w ciągłości działania, ochrony usług publicznych, integracji z procesem kierowania bezpieczeństwem narodowym, redukcji ryzyka katastrof (sytuacji kryzysowych), budowania odporności, umiędzynarodowienia oraz doskonalenia systemowego w stosunku do perspektywy państwa, instytucji i systemu bezpieczeństwa, czy też grupy i jednostki społecznej (…). Obecnie funkcjonujące zarządzanie kryzysowe wymaga zmian, a monografia jest wskazaniem pewnych rozwiązań, które mogą być w przyszłości zaimplementowane do prawodawstwa polskiego i struktur bezpieczeństwa. (rec. Paweł Kępka).