Ciągłe zmiany na świecie, zdeterminowane dynamiką rynku, niosą za sobą stałe zapotrzebowanie na coraz to nowsze rozwiązania w zakresie zarządzania w organizacjach. Organizacje te, aby realizować postawione cele, muszą dostoso­wywać się do zmieniających się warunków otoczenia. Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej, wchodzące w skład systemu obronnego państwa jako organizacja,­ powinny również dostosowywać się do czynników zewnętrznych – nie tylko w aspekcie geopolitycznym – lecz także w obszarze, jakim jest zarządzanie zasobami ludzkimi. Wynika to z faktu, że coraz częściej organizacje traktują ludzi jako swój strategiczny i cenny zasób, dzięki któremu mogą budować swoją przewagę. Niezaprzeczalnie rosnąca rola kobiet jako strategicznego zasobu organizacji we współczesnym świecie ma również swoje odzwierciedlenie w ich wzrastającej obecności w różnych obszarach życia społecznego i zawodowego. Choć wzrost ten jest powolny, to jednak wydaje się coraz bardziej zauważalny. W ostatnich latach obserwuje się wyraźną tendencję wzrostową wstępowania kobiet do zawodowej służby wojskowej. Według statystyk Ministerstwa Obrony Narodowej w polskich Siłach Zbrojnych na dzień 31.12.2021 roku liczba żołnierzy-kobiet wyniosła 9 373, co stanowi 8,3% stanu osobowego żołnierzy zawodowych, z czego 978 to oficerowie-kobiety (0,87% stanu osobowego). Obecnie Ministerstwo podaje, że liczba żołnierzy-kobiet przekroczyła próg 13% w odniesieniu do całości stanu liczebnego Sił Zbrojnych, co wydaje się bardzo optymistyczną prognozą na przyszłość, zwłaszcza, jeśli przyjrzymy się jeszcze niedawnym i obecnym trendom w tym zakresie. por. dr inż. Iwona Szkudlarek (fragment wstępu)