Profesjonalni piloci mają wiedzę na poziomie doktoratu dotyczącą lotnictwa. Spędzają lata na nauce wszystkich aspektów lotnictwa, od przepisów federalnych, przepisów międzynarodowych, procedur komunikacyjnych, procedur awaryjnych, procedur przyrządowych, podręczników lotu, podręczników firmowych, procedur operacyjnych i wreszcie technik wykonywania swojej pracy. Istnieje jednak procedura awaryjna, wokół której się szkoli (członkowie załogi uczą się początku i końca), ale bardzo rzadko poświęcają czas na zajmowanie się ćwiczeniem w czasie rzeczywistym tego, co wydarzy się podczas wodowania. Wszyscy członkowie załogi uczą się, jak zabezpieczyć uszkodzony silnik. Lub jak poradzić sobie z awarią elektryczną. Lub kontrolować upust powietrza w przypadku problemu z pneumatyką. Uczą się również, jak wyjść z samolotu w wodzie w przypadku wodowania. I jak wdrapywać się na tratwy, a w niektórych przypadkach, jak wdrapywać się do kosza na helikopter. Jednak niewielu członków załogi kiedykolwiek przepracowało scenariusz awarii silnika na wysokości do kontaktu z wodą. Ta książka zaczyna się od koncepcji, że żaden pilot nie jest zbyt doświadczony ani zbyt stary, aby nauczyć się nowej lekcji. Koncepcję tę najlepiej ilustruje praca kapitana Ala Haynesa. Kapitan Haynes był pilotem dowodzącym poważnie uszkodzonym DC-10, który rozbił się w Sioux City w 1989 roku. 184 osoby przeżyły lądowanie wbrew wszelkim przeciwnościom. Kapitan Haynes rozpoczął karierę mówcy, a wiele lat później belgijski kapitan Eric Gennotte wziął udział w jednym z wykładów. W 2003 roku kapitan Gennotte leci airbusem startującym z Bagdadu. Samolot zostaje trafiony pociskiem, lewy silnik staje w płomieniach, a części skrzydła płoną. Airbus traci całą hydraulikę i kontrolę nad powierzchniami lotu. Gennotte leci odrzutowcem, stosując techniki nauczone przez Haynesa i sprowadza samolot z powrotem na lotnisko, aby bezpiecznie wylądować. W 2009 roku wszyscy widzieliśmy wideo dużego samolotu pasażerskiego bezpiecznie lądującego na rzece Hudson w Nowym Jorku. Wizualny dowód na to, że lądowanie na wodzie jest możliwe. Książka obejmuje również wiele innych udanych wodowań z ostatnich 55 lat. Książka dzieli szkolenie w zakresie wodowania na cztery fazy, zaczynając od nauki w domu lub przedmiotów objętych formalnym szkoleniem. Ostatnie fazy szczegółowo omawiają ostatnie 1000 stóp przed lądowaniem i ostatnie 100 stóp do kontaktu. Autor pisze na podstawie swoich doświadczeń z lądowania Lake Seawolf w środowisku offshore podczas programu testowego USAF. Doświadczenia te pozwalają mu szczegółowo opisać, co pilot zobaczy, gdy samolot będzie pokonywał ostatnie 1000 stóp zniżania. Ten poziom szczegółowego szkolenia nigdy wcześniej nie był publikowany. Piloci są dziś świadomi 406-megahercowego nadajnika lokalizatora awaryjnego. W rozdziale poświęconym systemom SARSAT dowiedzą się, jak nadajnik komunikuje się z satelitami, które komunikują się ze stacjami naziemnymi, które komunikują się z centrami koordynacji ratowniczej, które komunikują się z centrami dowodzenia misją, skąd mogą zostać wysłane siły ratownicze. A ten system działa na całym świecie, komunikując się z siłami ratowniczymi na sześciu kontynentach.Jeśli płatowiec rozbije się nad otwartym oceanem lub na północy na pokrywie lodowej, kto zabierze załogę i pasażerów? Rozdział poświęcony integracji morskiej z poszukiwaniami i ratownictwem przedstawia podstawowe kroki, dzięki którym straż przybrzeżna lub siły ratownicze mogą znaleźć łódź na wodzie, aby wysłać ją na ratunek. W książce znajduje się przykładowy scenariusz symulatora dla działów szkoleniowych. Jeden scenariusz zakłada szybką reakcję wodowania (pożar na pokładzie), a drugi scenariusz zakłada dryfowanie w dół (intensywne uszkodzenia spowodowane gradem). Scenariusze są tworzone z myślą o realizmie i wartości szkoleniowej. Ogólne listy kontrolne wodowania są przeznaczone dla załóg latających bez określonej listy kontrolnej wodowania. Książka kończy się słownikiem definicji lotniczych dla laików i początkujących pilotów studiujących wodowanie. Profesjonalne załogi przelatujące dziś przez stawy są dobrze zorientowane w APU, CPDLC, HMG, GMDSS, EICAS, PACOTS i RVR? ale wielu czytelników zgubi się w żargonie.