Organizacja Paktu Północnoatlantyckiego, zwyczajowo nazywana NATO lub Sojuszem Północnoatlantyckim, jest międzyrządowym forum, na którym członkowie konsultują się w ważnych kwestiach oraz podejmują decyzje w sprawach politycznych i wojskowych mających istotny wpływ na ich bezpieczeństwo. Podstawowe zadania w zakresie bezpieczeństwa zostały określone w traktacie waszyngtońskim. Struktura NATO umożliwia realizację celów sojuszniczych, w tym podstawowego celu, jakim jest ochrona wolności i bezpieczeństwa wszystkich jego członków za pomocą środków politycznych i wojskowych. Sojusz dąży do zapewnienia trwałego pokoju w Europie, opartego na wspólnych wartościach, tj. wolności osobistej, demokracji, prawach człowieka i praworządności. Obrona zbiorowa umacnia ducha solidarności i buduje spójność między członkami organizacji. Sojusz przyczynia się również do zachowania pokoju i stabilności, w tym celu prowadząc operacje zarządzania kryzysowego i partnerstwa oraz angażując się w misje tam, gdzie jest to konieczne. Sojusz jest wyrazem więzi transatlantyckiej, która sprawia, że bezpieczeństwo Ameryki Północnej łączy się z bezpieczeństwem Europy. Wynikające z tej więzi poczucie wspólnego bezpieczeństwa wśród członków NATO przyczynia się do stabilności na obszarze euroatlantyckim. Opracowane dokumenty doktrynalne (koncepcje strategiczne, strategiczne zalecenia i wytyczne, środki implementacji koncepcji strategicznych, wszechstronne wytyczne polityczne i ministerialne, dokumenty uzupełniające, raporty i oświadczenia) są wiarygodną deklaracją celów sojuszniczych. Zapewniają one najwyższy poziom wytycznych dotyczących środków politycznych i wojskowych, które mają zostać użyte do osiągnięcia tych celów. Dokumenty te stanowią podstawę wdrażania polityki NATO jako całości.